ਬਰਸਾਤ ਸੀ ਮੇਰੇ ਲਈ
ਆਨੰਦ ਦਾ ਸੋਮਾ
ਝਮੇਲਾ ਉਸ ਲਈ
ਕੋਠੇ ਖੜ੍ਹੀ ਜੋ ਮੁੰਦਦੀ ਸੀ
ਪੇਤਲੀ ਛੱਤ ਆਪਣੀ
ਮੈ ਕਲਾਵੇ ਭਰ ਰਹੀ ਸਾਂ
ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਬਾਹਾਂ ਜਦੋਂ ਬਰਸਾਤ ਨੂੰ
ਉਹ ਖੜ੍ਹੀ ਬੇ-ਵੱਸ ਹੋਈ ਆਖਦੀ
ਬਰਸਾਤ ਕੇਹੀ ਆ ਗਈ
ਮੈਂ ਖੀਰ ਮਾਹਲ ਪੂੜਿਆਂ ਦਾ
ਲੈ ਰਹੀ ਸਾਂ ਜ਼ਾਇਕਾ
ਉਹ ਬੈਠ ਕੇ ਗਿੱਲੇ ਹੋਏ
ਚੁੱਲ੍ਹੇ ‘ਚ ਫੂਕਾਂ ਮਾਰਦੀ
ਧੂੰਏਂ ‘ਚ ਅੱਖਾਂ ਗਾਲਦੀ
ਬੱਦਲਾਂ ਨੂੰ ਬਸ ਬਸ ਆਖਦੀ
ਬਰਸਾਤ ਕੇਹੀ ਆ ਗਈ
ਕੁਝ ਫ਼ਿਕਰ ਘਰ ਢਹਿ ਜਾਣ ਦਾ
ਕੁਝ ਖਾਣ ਦਾ ਸੰਸਾ ਪਿਆ
ਕਰ ਰਹੀ ਅਰਦਾਸ ਹੁਣ
ਨਾ ਥੰਮ੍ਹਦੀ ਬਰਸਾਤ ਹੁਣ
ਮੁੱਖ ‘ਤੇ ਉਦਾਸੀ ਛਾ ਗਈ
ਬਰਸਾਤ ਕੇਹੀ ਆ ਗਈ…
–ਹਰਪਿੰਦਰ ਰਾਣਾ
ਲਫ਼ਜਾਂ ਦਾ ਪੁਲ ਇਕ ਸੁਤੰਤਰ ਸਾਹਿਤਕ ਮੀਡੀਆ ਅਦਾਰਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਿਆਸੀ, ਧਾਰਮਿਕ ਜਾਂ ਵਪਾਰਕ ਦਬਾਅ ਅਤੇ ਪੱਖਪਾਤ ਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੱਕ ਸਾਹਿਤ, ਸਭਿਆਚਾਰ, ਵਿਰਸੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਲਿਖਤਾਂ, ਆਡਿਓ, ਵੀਡਿਓ, ਖ਼ਬਰਾਂ, ਸੂਚਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀਆਂ ਪਹੁੰਚਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਦਬਾਅ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਆਰਥਿਕ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਬੇਹੱਦ ਲੋੜ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿੰਨੀ ਚਾਹੋਂ ਸਹਿਯੋਗ ਰਾਸ਼ੀ ਸਾਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਬਟਨ ਉੱਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰਕੇ ਭੇਜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਬੇਬਾਕੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਫ਼ਰਜ ਨਿਭਾ ਸਕਣਗੇ। ਧੰਨਵਾਦ।
ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਲਈ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ’ਤੇ ਜੁੜੋ
ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹੋ । ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹੋ । ਲੇਖ ਪੜ੍ਹੋ । ਬੋਲਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ
ਰੇਡੀਉ ਸੁਣੋ । ਵੀਡੀਉ ਦੇਖੋ ਸੁਣੋ
Leave a Reply