Punjabi Poetry about Rain by Inderjit Nandan ਖ਼ਾਬ ਇੰਦਰਜੀਤ ਨੰਦਨਖ਼ਾਬ ਪੱਤੇ ਤੋਂ ਤਿਲਕ
ਜਾ ਮਿਲਦਾ
ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਪਈਆਂ
ਮੋਟੀਆਂ ਕਣੀਆਂ ‘ਚ
ਉੱਠਦੇ ਬੁਲਬੁਲਿਆਂ ‘ਚ…
ਬਾਰਿਸ਼ ਵਕਤ ਬੇ-ਵਕਤ
ਆ ਹੀ ਜਾਂਦੀ
ਬੜਾ ਕੁਝ ਸੁੰਭਰਣ
ਮਨ ਦਾ ਕੂੜਾ
ਸਾਫ਼ ਕਰਨ
ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਬੱਦਲਾਂ ‘ਚ
ਬਿਜਲੀ ਭਰਨ
ਤੇ ਅਸਮਾਨ ਉੱਪਰ
ਸਤਰੰਗੀ ਵਿਛ ਜਾਂਦੀ
ਪੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਨਵੀਂ
ਦਿੱਖ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ
ਰੋਮਾਂ ‘ਚੋਂ ਜਿਉਂ
ਮੁਹੱਬਤ ਜੀਅ ਉੱਠਦੀ
ਹਰ ਕੋਈ
ਰੁਮਾਨੀ ਹੋ ਹੋ ਜਾਂਦਾ
ਅੱਖਾਂ ‘ਚ ਸੁਰਮੇ ਦੀ ਨਹੀਂ
ਉਡੀਕ ਦੀ ਧਾਰੀ ਫਿਰਦੀ
ਕਦ ਇਹ ਕੱਜਲ
ਕੋਈ ਆਪਣੀਆਂ ਕੂਲੀਆਂ ਛੋਹਾਂ ਨਾਲ
ਪੂੰਝ ਦਏਗਾ ਆ
ਤੇ ਭਰ ਦਏਗਾ
ਗੂੜ੍ਹੇ ਗੂੜ੍ਹੇ ਲਾਲ ਡੋਰੀਏ….!!
ਖ਼ਾਬ ਹੀ ਤਾਂ ਨੇ
ਜੋ ਤਿਲਕ ਕੇ ਵੀ
ਆਪਣੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ
ਮੀਂਹ ਦੀਆਂ ਬੂੰਦਾਂ ‘ਚ
ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਨੱਚਦੇ-ਨੱਚਦੇ
ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ
ਪ੍ਰੇਮ ਸੰਦੇਸ਼ੇ ਦੇਣ…
ਖ਼ਾਬ ਪੱਤਿਆਂ ਤੋਂ ਤਿਲਕਦੇ
ਤਾਂ ਜੀਣ ਦੇ ਸਬੱਬ ਹੀ
ਹੋਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ..।
–ਇੰਦਰਜੀਤ ਨੰਦਨ
ਲਫ਼ਜਾਂ ਦਾ ਪੁਲ ਇਕ ਸੁਤੰਤਰ ਸਾਹਿਤਕ ਮੀਡੀਆ ਅਦਾਰਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਿਆਸੀ, ਧਾਰਮਿਕ ਜਾਂ ਵਪਾਰਕ ਦਬਾਅ ਅਤੇ ਪੱਖਪਾਤ ਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੱਕ ਸਾਹਿਤ, ਸਭਿਆਚਾਰ, ਵਿਰਸੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਲਿਖਤਾਂ, ਆਡਿਓ, ਵੀਡਿਓ, ਖ਼ਬਰਾਂ, ਸੂਚਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀਆਂ ਪਹੁੰਚਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਦਬਾਅ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਆਰਥਿਕ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਬੇਹੱਦ ਲੋੜ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿੰਨੀ ਚਾਹੋਂ ਸਹਿਯੋਗ ਰਾਸ਼ੀ ਸਾਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਬਟਨ ਉੱਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰਕੇ ਭੇਜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਬੇਬਾਕੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਫ਼ਰਜ ਨਿਭਾ ਸਕਣਗੇ। ਧੰਨਵਾਦ।
ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਲਈ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ’ਤੇ ਜੁੜੋ
ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹੋ । ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹੋ । ਲੇਖ ਪੜ੍ਹੋ । ਬੋਲਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ
ਰੇਡੀਉ ਸੁਣੋ । ਵੀਡੀਉ ਦੇਖੋ ਸੁਣੋ
Leave a Reply