ਮੀਂਹ ਵਰ੍ਹ ਰਿਹਾ
ਅਰੁੱਕ, ਲਗਾਤਾਰ
ਇਸ਼ਨਾਉਂਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਦੀ
ਭਿੱਜ ਰਹੀ ਮਿੱਟੀ
ਸੌਂਧੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਖਿਲਾਰਦੀ
ਮੌਲ ਰਿਹਾ ਵਣ-ਤ੍ਰਿਣ
ਗਾ ਰਹੀ ਕੁਦਰਤ ਮੇਘ ਮਲਹਾਰ
ਭਰ ਰਿਹਾ ਸੁਰਖ਼ ਪਲਾਸ਼
ਅੰਬਰ ਭਾਅ ਦੇਵੇ ਤੜਕਸਾਰ
ਢਲਦੀ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਪੀਲੀ ਧੁੱਪ ਜਿਹੇ
ਹਲਦੀ ਰੰਗੇ ਅਮਲਤਾਸ ਦੇ ਗੁੱਛੇ
ਝੂੰਮਣ ਪੁਲਾੜ ਦੇ ਪਾਰਲੇਪਾਰ
ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਸੁਰਮਈ ਲਾਲ ਨੂੰ ਝਾਤ ਆਖਦਾ
ਨੱਚ ਰਿਹਾ ਗੁਲਮੋਹਰ ਹੋ ਕੇ ਨੰਗ ਮਨੰਗ
ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ…?
ਰਾਤ ਦੀ ਕਾਲਖ਼ ‘ਚ
ਖਿੜ ਰਹੀ ਚਾਂਦਨੀ ਦਾ ਦੋਧੀ ਰੰਗ
ਪ੍ਰਿਜ਼ਮ ‘ਚੋਂ ਨਿੱਖੜੇ
ਇਹ ਸੱਭੇ ਰੰਗ
ਸਵੇਰ ਹੁੰਦੇ ਹੀ
ਦੁਪਹਿਰ-ਖਿੜੀ ‘ਚ ਲੈ ਆਵਣ ਬਹਾਰ…
ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ ਤੇਰੇ ਹਰ ਰੂਪ ਦੀ ਸ਼ੈਦਾਈ
ਤੇਰੇ ਜਲੌ ਸਾਹਵੇਂ
ਸਿਰ ਨਿਵਾਈ
ਮੌਨ-ਸੁਰ ਅਲਾਪ ਰਹੀ
ਸਲਾਮ ਸਲਾਮ ਤੈਨੂੰ ਆਖ ਰਹੀ…।
–ਅਮੀਆ ਕੁੰਵਰ
ਲਫ਼ਜਾਂ ਦਾ ਪੁਲ ਇਕ ਸੁਤੰਤਰ ਸਾਹਿਤਕ ਮੀਡੀਆ ਅਦਾਰਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਿਆਸੀ, ਧਾਰਮਿਕ ਜਾਂ ਵਪਾਰਕ ਦਬਾਅ ਅਤੇ ਪੱਖਪਾਤ ਦੇ ਤੁਹਾਡੇ ਤੱਕ ਸਾਹਿਤ, ਸਭਿਆਚਾਰ, ਵਿਰਸੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਲਿਖਤਾਂ, ਆਡਿਓ, ਵੀਡਿਓ, ਖ਼ਬਰਾਂ, ਸੂਚਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀਆਂ ਪਹੁੰਚਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰਕ ਦਬਾਅ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਆਰਥਿਕ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਬੇਹੱਦ ਲੋੜ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿੰਨੀ ਚਾਹੋਂ ਸਹਿਯੋਗ ਰਾਸ਼ੀ ਸਾਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਬਟਨ ਉੱਤੇ ਕਲਿੱਕ ਕਰਕੇ ਭੇਜ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਬੇਬਾਕੀ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਫ਼ਰਜ ਨਿਭਾ ਸਕਣਗੇ। ਧੰਨਵਾਦ।
ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਲਈ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ’ਤੇ ਜੁੜੋ
ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੜ੍ਹੋ । ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹੋ । ਲੇਖ ਪੜ੍ਹੋ । ਬੋਲਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ
ਰੇਡੀਉ ਸੁਣੋ । ਵੀਡੀਉ ਦੇਖੋ ਸੁਣੋ
Leave a Reply