Punjabi Story । ਕਹਾਣੀ । ਤੂਫ਼ਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ । ਗੁਰਮੀਤ ਪਨਾਗ

ਸੁੱਘੜ ਸਿਆਣੀ ਕਾਰੋਬਾਰੀ, ਮੈਰਾਥਨ ਦੀ ਦੌੜਾਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜ-ਸੇਵੀ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿਚ ਵੱਧ-ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਵਾਲੀ, ਗੁਰਮੀਤ ਪਨਾਗ, ਪੰਜਾਬੀ ਪਾਠਕਾਂ ਵਿਚ ਸਮਰੱਥ ਕਹਾਣੀਕਾਰਾ ਵੱਜੋਂ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਦਾ ਪੁਲ 'ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਛਾਪਣ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲੈ ਰਹੇ ਹਾਂ। -ਸੰਪਾਦਕ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਾਣੀ - ਤੂਫ਼ਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ - ਗੁਰਮੀਤ ਪਨਾਗ - Punjabi Short Story - Toofan Ton Baad - Gurmeet Panag ਵੇਨਕਾਊਂਟੀ ਏਅਰਪੋਰਟ, ਮਿਸ਼ੀਗਨ ਪਹੁੰਚ ਦੀਪਕ ਨੇ ਅਪਣਾ ਆਈਫ਼ੋਨ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਅਪਣੇ ਡੇਲੀ ਕੈਲੰਡਰ ‘ਤੇ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰੀ। 6:30 ਏ ਐੱਮ ਦੇ ਖਾਨੇ ‘ਚ ਟਰਾਂਟੋ ਲਿਖਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਤਾਂ ਉਹਨੂੰ ਕਦੋਂ ਦਾ ਟਰਾਂਟੋ ਪਹੁੰਚ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਸੱਤ ਵੱਜ ਕੇ ਬਵੰਜਾ ਮਿੰਟ ਫ਼ੋਨ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖ਼ੈਰ, ਉਹਨੇ ਅਪਣਾ ਬੈਗ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਪੈਸੈਂਜਰਾਂ ਨਾਲ’ਹੈਲਪ ਡੈਸਕ’ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚੱਲ ਪਿਆ।“ਮਿਸ਼ੀਗਨ ਤੋਂ ਟਰਾਂਟੋ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਫਲਾਈਟਾਂ ਕੈਂਸਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ” ਡੈਸਕ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਬੈਠੇ ਏਅਰਲਾਈਨ ਦੇ ਵਰਕਰ ਨੇ ਸੂਚਨਾ ਨਸ਼ਰ ਕੀਤੀ। ਲੋਕੀਂ ਖਲਬਲੀ ਜਿਹੀ ਮਚਾਉਂਦੇ ਫੇਰ ਖਿੱਲਰ ਗਏ।“ਵੀ ਆਰ ਸੌਰੀ, ਸਨੋ-ਸਟੌਰਮ ਦੇ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਹਟ ਜਾਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੌਸਮ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਮੁਤਾਬਿਕ ਕੱਲ੍ਹ ਸਵੇਰ ਤੱਕ ਹੀ ਜਾ ਕੇ ਹਟੇਗਾ” ਵਰਕਰ ਨੇ ਕਾਰਨ ਦੱਸਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।“ਪਰ ਔਨਲਾਈਨ ਤਾਂ ਸਭ ਠੀਕ ਠਾਕ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਦੇ ਹੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਘਰੋਂ ਚੱਲਿਆਂ” ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀਪਕ ਨੂੰ ਦੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਦੀਪਕ ਤਾਂ ਅਪਣੇ ਆਪਨੂੰ ਕੋਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਸੀ ਉਹਦੇ ਕੋਲ ਵਿਹਲ ਉਹ ਦੋ ਦਿਨ ਘਰ ਹੋ ਆਏ... ਇਹ ਤਾਂ ਬੱਸ ਉਹਦੀ ਭੈਣ ਨੀਟਾ ਨੇ ਜ਼ਿੱਦ ਹੀ ਫੜ ਲਈ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅਪਣਾ ਭਾਣਜਾ ਦੇਖ ਕੇ ਜਾਵੇ।“ਦੀਪਕ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਤਾਂ ਨ੍ਹੀ ਆਉਂਦੀ, ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਘਰ ਆਇਆਂ...”“ਪਤੈ ਮੈਂ ਕਿੰਨਾ ਬਿਜ਼ੀ ਆਂ”“ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ, ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਕਿਹੜਾ ਤੂੰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੈਂ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਵੇ। ਤੂੰ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਆਸ਼ਿਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ, ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਦਾ ਹੋ ਗਿਐ”।“ਆਈ ਨੋ, ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਦੱਸ ਕਿ ‘ਆਸ਼ਿਤ’ ਨਾਂ ਕੀਹਨੇ ਰੱਖਿਐ?”“ਕੀ ਮਤਲਬ?”“ਜਦੋਂ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਨਾਲ ਦੇ ਬੱਚੇ ਪਤੈ ਕੀ ਕਹਿਣਗੇ? ‘ਆ ਸ਼ਿਟ’...”“ਓਹ ਗੌਡ! ਮੈਂ ਤਾਂ ਸੋਚਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਹ”“ਚੱਲ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਆ ਜਾ, ਪਲੀਜ਼। ਮੌਮ ਡੈਡ ਤੇ ਮੈਂ... ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਮਿੱਸ ਕਰ ਰਹੇ ਆਂ ਤੈਨੂੰ”ਦੀਪਕ ਨੂੰ ਬੁਰਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹਨੂੰ ਘਰ ਗਿਆਂ ਦੋ ਕੁ ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਪਰ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਸੈਕਟਰ ‘ਚ ਕਿਸੇ ਮੁਕਾਮ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਤਾਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਲੈ ਕੇ ਪਹੁੰਚਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ। ਉਸ ਨੇ ਬੈਂਕ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਤੱਕ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਵਾਹ ਲਗਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ‘ਆਖਿਰਕਾਰ, ਕਿਉਂ ਮੌਮ ਨੂੰ ਇਸ ਉਮਰ ‘ਚ ਵੀ ਘਰ ਦੇ ਖਰਚੇ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਫੈਕਟਰੀਆਂ ‘ਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਵੇ... ਡੈਡ �