ਦੁਨੀਆਂ ਸੌ ਰੰਗ ਮਲਦੀ ਹੈ
ਹਰੇ, ਲਾਲ, ਪੀਲੇ ਤੇ ਜਾਮਨੀ…
ਹਰੇ, ਲਾਲ, ਪੀਲੇ ਤੇ ਜਾਮਨੀ…
ਮੇਰੇ ਮੱਥੇ ਇੱਕ ਰੰਗ
ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਟਿੱਕਾ
ਜਿੱਦਾਂ ਅੱ ਲ੍ਹਾ, ਵਾਹੇਗੁਰੂ, ਸਾਈਂ
ਮੌਲਾ ਕਿੰਨੇ ਨਾਂ
ਫਕੀਰ ਦਾ ਇੱ ਕ ਰੰ ਗ… ਫਕੀਰੀ
ਚਲੋ ਉਹਦੇ ਬੂਹੇ ਚੱਲੀਏ
ਤੇ ਉ ਹਦੇ ਮੱਥੇ ‘ਤੇ
ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਟਿੱਕਾ ਲਾ ਕੇ
ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਉਹਦੇ ਪੈਰਾਂ ‘ਤੇ
ਮਲ਼ ਆਈਏ…।
-ਜਗਜੀਵਨ ‘ਮੀਤ’
ਕਥਾ ਫੇ ਰ ਸਹੀ
————-
ਇੱਕ ਯੁ ੱ ਗ ਦੇ ਹਵਨ ਕੁ ੰ ਡ ਦੁ ਆਲੇ
ਬੈ ਠੇ ਆਪਾਂ ਦੋ ਵੇ ਂ
ਸਾਹਾਂ ‘ਚ ਹਵਨ ਸਮੱ ਗਰੀ ਦੇ
ਧੂ ੰਏ ਵਰਗੀ ਮਹਕ…
ਹਵਾ ਦੇ ਵਰਕਿਆਂ ‘ਚ
ਇੱਕ ਗੂੰ ਜ…” ਦੇ ਵ ਆਏ ਨਮਹਾ,
…ਦੇ ਵ ਆਏ ਨਮਹਾ…!”
ਤੂ ੰ ਮੇ ਰੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ
ਸੱ ਚ ਹੋਣ ਦੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ‘ਚ
ਤੇ ਮੈ ਂ ਤੇ ਰੀ ਕਿਸੇ
ਕਥਾ ਦੇ
ਵਿਸਥਾਰ ‘ਚ ਮਗਨ…
ਜਿੰ ਦਗੀ ਜਿੱ ਦਾਂ ਹਰ ਯੁ ੱ ਗ ‘ਚ
‘ਓਮ ਸ਼ਾਂਤੀ’ ਤੋ ਵੱ ਧਕੇ
ਕੁ ੱ ਝ ਵੀ ਨਹੀਂ।
-ਜਗਜੀਵਨ ਮੀਤ
Leave a Reply